هرچند این بودجه هنوز قطعی نیست اما مجلس نیز جز جابهجایی برخی ردیفها یا ایجاد درآمدهای جدید و افزایش هزینهها متناسب با آن، اقدام گستردهتری نمیتواند انجام دهد. امسال سهم آموزش و پرورش از بودجه عمومی دولت حدود ۱۰درصد بوده اما وضعیت این وزارتخانه چگونه است؟ آیا توانستهایم سرانه مناسبی به مدارس اختصاص دهیم؟ آیا در حوزه پرورشی عملکرد قابل قبولی داشتهایم؟ آیا در بخش عدالت آموزشی پیشرفتی حاصل شده؟ در حالی که آموزش و پرورش اخیرا اعلام کرده ۲۸هزار میلیارد تومان کسری بودجه دارد، بعید است سال آینده وضعیت بهتری داشته باشد. افزون بر این، با افزایش تورم، ارزش بودجه اختصاصیافته کاهش مییابد، معلمان بیانگیزه میشوند و هزینههای جاری مدارس نیز تأمین نمیشود. لازم به یادآوری است که دولت وعدههایی درباره عدالت آموزشی داده بود اما تاکنون تحقق چندانی نداشته. بهعبارت دیگر با توجه به بودجه در حوزه عدالت آموزشی نیز در سال آینده اتفاق خاصی رخ نخواهد داد، مگر اینکه سهم آموزش و پرورش از بودجه عمومی به ۲۰درصد برسد. اما مواردی هستند که باید در بودجه سال آینده حتما مورد توجه قرار گیرند. از جمله حقوق کارکنان که اجتنابناپذیر است و دولت حتی در صورت استقراض نیز باید آن را پرداخت کند. سرانه مدارس که اهمیت زیادی دارد و چون دولت این مبالغ را تأمین نمیکند، مدارس ناچار میشوند از والدین شهریهای با عنوان «کمکهای داوطلبانه» دریافت کنند. هزینههای کیفیتبخشی مانند برگزاری کلاسهای جبرانی در مناطق محروم و روستایی از موارد دیگری است که باید در اولویت باشد. این اقدامات چند سال است مورد توجه قرار نمیگیرد. زیرا ۹۸درصد بودجه آموزش و پرورش صرف حقوق میشود و چیزی باقی نمیماند.